„Tak jak nie chcemy powrotu do sanacyjnych metod rządzenia, tak nie chcemy żadnych obcych totalnych form! Takiego stanowiska wymaga od nas Wielka Sprawa wyzwolenia klasy pracującej, pamięć bojowców z 1905 roku, umierających z okrzykiem: Niepodległość i Socjalizm! Tego wymagają od nas ofiary wszystkich robotników, którzy przy egzekucjach i w obozach ginęli z myślą o WOLNOŚCI!” – czytamy w odezwie Warszawskiego Okręgowego Komitetu Robotniczego Polskiej Partii Socjalistycznej i Rady Zawodowej z 7 sierpnia 1944 roku, wydanej w trakcie Powstania Warszawskiego:

W momencie wkroczenia władz sowieckich masy pracujące winny:

1) Skupić się wokół legalnych władz państwa polskiego, a mianowicie Rządu w Londynie, na którego czele stoi chłop Mikołajczyk i robotnik Kwapiński […],

3) Udzielić poparcia istniejącym w konspiracji względnie nowo-utworzonym Radom Załogowym, wybierając Zarządy zakładów i dążyć do stworzenia form gospodarki uspołecznionej,

4) Wstępować do milicji fabrycznej i terenowej (Milicja PPS) dla ochrony i zabezpieczenia mienia zakładów, a przez to utrzymania zakładów Pracy,

5) Natychmiast zarejestrować się w Klasowych Związkach Zawodoych […] i stworzyć silne podstawy dla działalności Związków,

6) […] popierać wystąpienia PPS, realizującej zasady zawarte w Programie Polski Ludowej. Program ten dąży do wywłaszczenia wielkiej własności rolnej […], przejęcia przez Państwo i oddania pod społeczne zarządzanie wszystkich przemysłowych pozycji kluczowych, wprowadzenia do samorządu gospodarczego czynnika pracy jako równorzędnego obok czynnika kapitału oraz wprowadzenia demokracji społecznej […].

Tak jak nie chcemy powrotu do sanacyjnych metod rządzenia, tak nie chcemy żadnych obcych totalnych form! Takiego stanowiska wymaga od nas Wielka Sprawa wyzwolenia klasy pracującej, pamięć bojowców z 1905 roku, umierających z okrzykiem: Niepodległość i Socjalizm! Tego wymagają od nas ofiary wszystkich robotników, którzy przy egzekucjach i w obozach ginęli z myślą o WOLNOŚCI!

Niech żyje Niepodległa i Nieokrojona Rzeczpospolita Polska! Niech żyje Socjalizm!

Źródło: Robotnik. Centralny Organ Polskiej Partii Socjalistycznej, nr 14, 7 sierpnia 1944 r.

Źródło: Robotnik. Centralny organ PPS, 7 sierpnia 1944 r.